Als iemand mij vraagt: "Heb je huisdieren?", antwoord ik: "Ja, twee honden en drie katten". Veel? Misschien wel, voor een doorsnee gezin maar ik geniet van alle vijf, en achter elk van mijn dieren zit een verhaal.
 

25 september 1998

Tevreden ligt hij in het najaarszonnetje op een rieten stoel onder mijn oude pruimenboom. Ik kijk vertederd naar hem, zie hoe hij zich vergenoegd bijna op zijn rug draait, de voorpootjes in de lucht, reikend naar de warme zonnestralen. De snorharen trillen, het bijna tandeloze bekje trilt. Het licht weerkaatst op de witte glanzende vacht, met daarin af en toe een zwarte vlek. Ik wil hem knuffelen, strelen, maar ik stoor ik hem niet. Laat hem genieten van deze dag, van mijn grenzeloze liefde, zo'n 400 dagen na zijn doodvonnnis.
 

Januari 1997

Een echtpaar stapt het asiel binnen met een gevonden kater: Zwart/wit en kogelrond. In de paar uren voor de vinders hem in het tehuis afleverden, dekte hij nog snel even de poes des huizes. Daarom noemt het personeel hem gekscherend: "Paps". Paps is er niet best aan toe, één oor is losgescheurd, en er ontbreken enkele tanden, zijn vacht is smoezelig en mottig. Overal zitten korstjes op zijn huid. Ik werk nog maar net in het asiel en val onmiddellijk voor zijn charmes.
Nooit eerder hield ik van een kat, hondenliefhebber in hart en nieren. Maar Paps heeft een bepaalde blik in zijn ogen en een houding die mij fascineren. "Paps, op een dag neem ik je mee naar huis," beloof ik, fluisterend in zijn oor, terwijl ik hem verzorg.
De dierenarts constateert oormijt en een voedselallergie die de korstjes en de jeuk zouden verklaren. Paps krijgt oorzalf, antibiotica en een dieet. Elke middag wordt hij vastgezet in een hokje tot de volgende morgen tien uur, met zijn bakje eiwitbeperkt voer. Zo kan hij niet aan het eten van de andere katten komen. Het eten lust hij niet en hij haat het om zo'n groot deel van de dag vast te zitten. Als ik even tijd over heb, borstel ik zijn vacht. Hij geniet daarvan want het verlicht de jeuk. Als er andere katten om mij heen gaan staan, slaat hij ze weg. Hij wil mij helemaal voor zichzelf. Als de beheerder ziet dat ik met de borstel in de weer ben, kijkt ze mij vragend aan. "Ik maak van Paps de mooiste kat uit het asiel", antwoord ik lachend.
 

Juni1997

Euthanasievergadering. Paps staat boven aan de lijst. Reden: chronische oormijt, voedselallergie, jeuk en een net ontdekt gezwel in zijn buik, wat volgens de beheerder ongetwijfeld kanker zal zijn. Ik zet mijn handtekening niet. Ik geloof in Paps, in zijn koddige blik, zijn standvastige karakter. Meenemen kan niet, mijn echtgenoot wil geen kat en bovendien zou de kater honden "meppen" en ik heb zelf een bastaard schapendoes. Paps wordt geopereerd en het "kankergezwel" blijkt een liesbreuk te zijn.
 

Oktober 1997

Ik ben gescheiden en heb nu een plaatsje voor Paps. Dolblij ben ik dat hij nu echt van mij is. Ik geloof niet in de diagnose voedselallergie. Ondanks het dieet is zijn huid niet opgeknapt. Mijn eigen dierenarts doet een schimmelkweek en die valt positief uit. Ik was Paps zes keer met tussenpozen van een aantal dagen, met een speciale shampoo. Geen gemakkelijke opgave, maar het heeft resultaat. Hij eet genietend zijn Whiskas, loopt vrolijk rond en de korstjes verdwijnen. De relatie met mijn hond verloopt zonder problemen. De kat gunt hem gewoon geen blik waardig. Euthanasie van deze kater? Wat een verspilling zou dat geweest zijn!
 

Januari 1998

Ik word ontslagen omat ik mij wantrouwend opstel tegen het asielbeleid en te diervriendelijk ben. Een verbeten strijd volgt. De krant publiceert het verhaal van de werkgroep voor een dierwaardig dierentehuis, waarbij ik mij aangesloten heb. Het bestuur geeft tegengas, ik word afgekraakt en voor gek gezet. Toch ga ik door, ondanks alles, want als ik Paps zie liggen in de zon weet ik dat ik gelijk heb. Uit zijn naam en voor alle dieren die ten onrechte afgemaakt zijn, zet ik alles op alles om een diervriendelijk dierentehuis te krijgen, waar niet zulke vreselijke vergissingen worden begaan.

#cafeetje

IRC is de oudste en meest betrouwbare manier om te chatten. Een van de meest drukke en meest bekende IRC-kanalen is #cafeetje. #cafeetje is een waar fenomeen. Hebben de meeste IRC-kanalen geen eigen web-site, #cafeetje heeft dat wel. Op de site kun je de foto's bewonderen van de stamgasten van het IRC-kanaal, inclusief de foto's van een bruiloft van een paar dat elkaar in #cafeetje ontmoet heeft. Voor IRC heb je een speciaal programma nodig, zoals bijvoorbeeld mIRC. #cafeetje heeft een eigen aangepast IRC-programma dat je hier kunt downloaden voor toegang tot dit Internet-café. Let op: de eerste keer moet je je bij #cafeetje op een speciale manier aanmelden, anders worden je regels niet voor de andere gebruikers zichtbaar.

http://surf.to/cafeetje